Tower Blocks

อาตมาเคยทำงานในโรงพยาบาลและถังแตกอยู่เสมอๆ  7 ปีที่อาตมาอาศัยอยู่ในแฟลต อาตมาไม่รู้จักใครเลย ทุกคนต่างก็สนใจแต่เรื่องของตัวเอง และไม่มีใครได้เคยพูดคุยกับตำรวจ เพราะไม่มีตำรวจมาที่แฟลตนั้นเลย

บางครั้งในฤดูหนาว ลิฟท์ใช้การไม่ได้ คนชราที่อาศัยอยู่ต่างก็คอยให้ช่างมาซ่อมด้วยความอดทน เขาพูดตลกกันเพื่อให้ลืมความหนาว อาตมารู้สึกนับถือพวกเขาอย่างยิ่ง แต่ก็ไม่เคยพูดกับใครเลย เพราะอาตมารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนนอก

สิ่งทั้งหลายที่ได้พบเห็น มันเป็นจริงจนทำให้อาตมาเลิกอยู่กับความคิดที่เป็นอุคมคติ  และเริ่มเรียนรู้ว่า อาตมาไม่มีอะไรวิเศษไปกว่าคนอื่นเลย ความคิดที่ค่อยๆเกิดขึ้นนี้ทำให้อาตมารู้สึกเคารพตัวเองมากขึ้น

เมื่ออาตมาบอกแฟนที่ชอบทำตัวหรูหราว่าอาตมามีความคิดเช่นนี้ เขาจากไปทันที เขาอาจจะกำลังหวังอยู่ว่าจะได้อยู่ในที่ที่ดีกว่านี้ แต่อาตมาก็ยังอยู่ต่อที่เดิม  อาตมาคงจะไม่ชอบนัก ถ้าถูกตามใจจนเสียนิสัย

บางครั้ง อาตมาอยากกลับไปที่แฟลตนั้นอีกเพื่อจะได้รู้สึกไม่มีตัวตนอีกครั้ง  แต่ในฐานะพระสงฆ์ อาตมารู้ว่า อาตมาสามารถเป็นคนไม่มี(อัตตา)ตัวตนได้จริงๆ ไม่ใช่แค่เพียงรู้สึกเท่านั้น แม้ว่าอาตมาจะยังมีรูปร่างเหมือนสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ก็ตาม