|
สมัยที่อาตมาศึกษาเกี่ยวกับร่างกายมนุษย์ (กายวิภาคศาสตร์) ทุกสัปดาห์ อาตมาจะมีชั่วโมงเรียนในห้องเก็บศพ เพื่อศึกษาชิ้นส่วนต่างๆ ในร่างกายมนุษย์ มีแขนบ้าง หัวบ้าง เป็นต้น ไม่ว่าอาตมาจะพยายามมองให้เห็นเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์มากแค่ไหน มันก็ยังเป็นประสบการณ์ที่ท้าทาย และต้องเผชิญหน้ากับอารมณ์ที่ผุดขึ้นมาอยู่เสมอ เพื่อนร่วมชั้นเรียนของอาตมามักจะไปเข้าผับหลังชั่วโมงเรียนนี้ แต่เพราะอาตมาไม่ดื่มเหล้า อาตมาจึงมักจะกลับไปที่ห้องคนเดียวเพื่อนั่งสมาธิ วันหนึ่งอาตมาใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับเอ็นกล้ามเนื้อขาของศพ และทำความคุ้นเคยกับเนื้อเยื่อต่างๆ เพื่อจะได้รู้สึกถึงโครงสร้างที่แตกต่างกันภายใต้ผิวหนังของผู้ป่วยที่ยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเป็นช่วงที่อาตมาได้สัมผัสกับศพอย่างใกล้ชิดที่สุด อาตมาเดินออกจากห้องเก็บศพด้วยความรู้แปลกและสับสน ขณะที่เดินไปตามท้องถนนบนทางกลับบ้านนั้น อาตมารู้สึกถึงขาของอาตมาที่กำลังเดินอยู่ และที่ทำให้อาตมาประหลาดใจอย่างยิ่ง คือภาพสรีระภายในขาข้างหนึ่งของอาตมา ผุดขึ้นมาอย่างชัดเจน เหมือนภาพจากเครื่องเอกซเรย์ อาตมาเห็นเอ็นกล้ามเนื้อต้นขาทำงานภายใต้แสงสว่างเรืองรอง ชั่วขณะนั้น อาตมารู้สึกถึงความสว่าง และความเป็นอิสระในใจอย่างบอกไม่ถูก อาตมาไม่เคยรู้สึกเป็นสุขเช่นนั้นมาก่อน แต่ไม่รู้ว่าทำไม วินาทีนั้น เป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของอาตมา ส่วนหนึ่งของอาตมา ส่วนที่ได้เติบโตและพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ได้พยายามค้นหาความรู้สึกอิสระเช่นนั้นเรื่อยมา ขอฝากไว้เป็นข้อคิด อาจารย์กัลยาโณ Comments are closed.
|
พระอาจารย์กัลยาโณ Categories
All
|
Open The Sky - Reflective and creative work by Ajahn Kalyano
