หลายปีมาแล้ว ก่อนที่อาตมาจะบวชเป็นพระภิกษุสงฆ์ อาตมาเดินทางท่องเที่ยวไปในภาคใต้ของประเทศชิลี ในคืนวันพระจันทร์เต็มดวงคืนหนึ่ง อาตมามีความฝันที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังและกระจ่างชัดมากว่า อาตมากำลังป่วย ผิวหนังเต็มไปด้วยหูด กำลังคุกเข่าอยู่ต่อหน้าพระอาจารย์สุเมโธ ซึ่งเป็นครูสอนธรรมะของอาตมาในตอนนั้น ทันใดนั้นเอง ก็ดูเหมือนว่า มีแสงพุ่งออกมารักษาอาตมาให้หายจากความเจ็บป่วยในทันที เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่อาตมาเดินไปกับเพื่อนชาวชิลี อาตมาเริ่มเกาหูด ที่อยู่บนมืออาตมา มาเกือบ 2 ปีแล้วด้วยความเคยชิน และนึกถึงความฝันเมื่อคืน ทันใดนั้นหูดบนมือก็หลุดออกไปทันที อาตมารู้สึกมึนงง หยุดเดินและหันไปมองหน้า เพื่อนร่วมทางซึ่งกำลังยิ้มให้อาตมา ก่อนที่อาตมาจะมีโอกาสได้เล่าเรื่องความฝันเมื่อคืนก่อนให้เธอฟัง เธอบอกว่า ในเวลากลางคืน เธอได้นำเส้นด้ายจากเสื้อของอาตมาไปฝังไว้ในดินพร้อมกับร่ายคาถาบางอย่างลงไป เธอรู้จักอาตมาดี และรู้ว่าอาตมามีภูมิหลังด้านวิทยาศาสตร์ เธอจึงรู้สึกยินดีที่ได้แสดงให้อาตมาได้เห็นว่า ชีวิตมีความอัศจรรย์มากกว่าที่อาตมาคิด แต่อาตมากลับคิดถึงแต่พระอาจารย์สุเมโธ หลายปีต่อมาหลังจากอาตมาบวชเป็นพระภิกษุแล้ว อาตมาได้มีโอกาสเล่าเรื่องความฝันนี้ให้พระอาจารย์สุเมโธฟัง ท่านหัวเราะ และพูดว่า "ใช่แล้วกัลยาโณ ในเวลากลางคืน ผมบินไปทั่วโลก เพื่อรักษาคนทั้งหลายจากโรคหูด" แม้ว่าอาตมาจะไม่สามารถทำให้ท่านรู้สีกจริงจังไปกับเรื่องนี้ได้ แต่เพราะความฝันนั้น และในเวลาต่อจากนั้น ที่ทำให้อาตมารู้สึกเหมือนได้รับการเยียวยา และเปิดโลกทัศน์ใหม่ให้อาตมา ทำให้อาตมาตัดสินใจบวชกับท่าน เพราะความมหัศจรรย์นั่นเอง ขอฝากไว้เป็นข้อคิด อาจารย์กัลยาโณ Comments are closed.
|
พระอาจารย์กัลยาโณ Categories
All
|