หนึ่งในทักษะที่เราสามารถพัฒนาได้ในฐานะผู้ปฏิบัติธรรม คือความสามารถในการหยิบบางสิ่งขึ้นมาเพื่อฝึกฝน และวางมันลง มันจะช่วยได้มากหากมีสิ่งประกอบภายนอกเป็นเครื่องเตือนใจ อาตมามั่นใจว่าหลายๆคนคงจะจำเรื่องราว ของคนงานที่ติดอยู่ในเหมืองในประเทศชิลี หรือเด็กๆที่ติดอยู่ในถ้ำในประเทศไทยได้ เมื่ออาตมาได้ยินเรื่องราวของสองเหตุการณ์นี้ อาตมาตั้งใจไว้ว่าจะสวดมนต์และแผ่เมตตาให้กับทุกคนที่ติดอยู่ รวมถึงครอบครัวของพวกเขาด้วย เมื่อมีคนนำรูปถ่ายจากหนังสือพิมพ์มาให้อาตมา อาตมาวางรูปนั้นไว้บนโต้ะหมู่บูชาในขณะที่ทำสมาธิยามบ่าย จากนั้น อาตมาจะเอารูปนั้นลงจนถึงวันรุ่งขึ้น ด้วยวิธีนี้ อาตมาสามารถระลึกถึงเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น และใช้รูปภาพเพื่อรวบรวมสมาธิ เพื่อแผ่เมตตาไปให้เขาเหล่านั้น เมื่อทำสมาธิเสร็จ อาตมาสามารถวางเรื่องเหล่านั้นลงได้ และไม่พกมันติดตัวไปด้วยตลอดทั้งวัน อันที่จริง อาตมาเรียนรู้วิธีนี้จากผู้ป่วยคนหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน ตอนที่อาตมายังเป็นนักเรียนอยู่ เขาสอนให้อาตมาเห็นความสำคัญของทักษะเช่นนี้ในแบบที่อาตมาไม่เคยลืม บ่ายวันหนึ่ง อาตมาพูดกับเขาด้วยความกระตือรือร้นว่า “ถ้ามีอะไรที่ผมสามารถทำให้คุณได้ ในช่วงที่ผมอยู่เวร กรุณาบอกผมนะครับ" ที่จริงสิ่งที่อาตมาสามารถทำให้เขาได้มีน้อยมาก และเขาก็รู้ดี เขาจึงพูดอย่างหนักแน่นว่า “สิ่งที่คุณทำได้สำหรับผมเวลานี้คือ ออกไปเที่ยวคืนนี้และมีความสุขกับมัน" อาตมาขอเสนอธรรมะนี้เพื่อการเรียนรู้และพิจารณา อาจารย์กัลยาโณ ติดตามคำสอนเพิ่มเติมที่แปลเป็นไทยแล้วได้ที่นี่: www.openthesky.co.uk/thai Comments are closed.
|
พระอาจารย์กัลยาโณ Categories
All
|