สถานการณ์ตอนนี้อาจดูค่อนข้างน่ากลัว เพราะอยู่ๆ เราก็ตกอยู่ท่ามกลางอันตรายที่เรามองไม่เห็น เราอาจต้องเปลี่ยนการรับรู้ที่เคยคิดว่าโลกนี้เป็นที่ที่ปลอดภัย มาเป็นโลกที่เราต้องดูแล อาตมาขอเล่าเรื่องดีๆสักเรื่องหนึ่ง ซึ่งไม่เพิ่มความน่ากลัว แต่อาจช่วยให้เราเปลี่ยนการรับรู้ที่ต่างไปจากบรรทัดฐานเดิม ลักษณะของเนื้อเรื่อง สอดคล้องกับสถานะการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้ แม่ของอาตมาชอบเล่าเรื่องของหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งพิการทางสายตามาตั้งแต่เกิด เธอเคยไปเยี่ยมโรงเรียนประถมที่ท่านสอนเมื่อหลายปีก่อน เพื่อเล่าเรื่องชีวิตของเธอในฐานะคนตาบอดให้เด็กๆฟัง เธอมาพร้อมกับสุนัขนำทางของเธอ เด็กๆต่างก็ตื่นเต้นมาก ทั้งยังแปลกใจที่เห็นเธอยิ้มและมีความสุข เพราะมันน่าจะเป็นเรื่องที่แย่มากๆถ้าต้องตาบอด หรือโดยทั่วไป คนป่วยก็น่าจะดูเป็นคนป่วย หรือรู้สึกป่วยสิ
เมื่อหลักสูตรสั้นๆนั้นจบลง หญิงสาวตาบอดต้องการมอบประกาศนียบัตรให้แก่เด็กๆ โดยยื่นมือที่ถือกระดาษใบนั้นออกมา ถึงกระนั้นเด็กๆก็ต้องได้รับการเตือนว่า พวกเขาต้องเดินออกไปรับมัน เพราะเธอมองไม่เห็น เด็กๆต้องเรียนรู้ที่จะก้าวข้ามมารยาทที่เคยชิน เพื่อทำหน้าที่ที่เหมาะสม เรื่องนี้ แสดงให้เห็นถึงความยากลำบาก ในการสร้างการรับรู้ใหม่ๆ กับสิ่งที่เราไม่เคยประสบมาก่อน เพื่อปฏิบัติตัวให้เหมาะกับสถานการณ์ การที่เราต้องเปลี่ยนทัศนคติเดิมก่อน แล้วจึงเปลี่ยนความเคยชิน จึงไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งเป็นกรณีที่เป็นคนป่วยหรือคนพิการ ที่ต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่น การช่วยเหลืออาจมีความซับซ้อนขึ้น เพราะผู้ที่ช่วยก็มีความต้องการของตัวเอง เช่นสุนัขนำทางของหญิงสาวตาบอด ที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี มันสามารถพาเธอไปได้ทุกหนทุกแห่งที่เธอต้องการไป ในท้องถิ่นนั้น แต่เมื่อใดก็ตาม ที่เธอต้องพาเจ้าสุนัขตัวนั้นไปหาสัตวแพทย์ เธอรู้ว่าเธอจะต้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่นให้ไปกับเธอ เพราะสุนัขของเธอมักจะพาเธอไปที่อื่นแทน อาตมาขอเสนอธรรมะนี้เพื่อการเรียนรู้และพิจารณา อาจารย์กัลยาโณ ติดตามคำสอนเพิ่มเติมที่แปลเป็นไทยแล้วได้ที่นี่: www.openthesky.co.uk/thai Comments are closed.
|
พระอาจารย์กัลยาโณ Categories
All
|