|
ช่วงเวลาวิกฤต เป็นช่วงที่เราอาจตระหนักได้ว่าเรามีพระสงฆ์เป็นที่พึ่งอย่างชัดเจน ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่งที่เราขาดการตระหนักรู้ถึงพระพุทธปัญญา หรือสัจธรรมคำสั่งสอน เราสามารถหันเข้าหาที่พึ่งจากพระสงฆ์ได้ ซึ่งอาจเป็นที่พึ่งเดียวในเวลานั้น ในขณะที่พระสงฆ์และคนในวัดถูกตัดขาดจากญาติพี่น้อง เพราะการปิดพรมแดน พวกเรามีแต่กัลยาณมิตร ที่ร่วมแรงร่วมใจกัน เพื่อช่วยให้ทุกคนผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้ การถือเอา“สังฆะ” เป็นที่พึ่ง อาจจะหมายถึงการติดต่อกัลยาณมิตรเพื่อขอความช่วยเหลือและคำแนะนำ หรือหมายถึงการสวดมนต์ แสดงการสักการะบูชาต่อพระรัตนตรัย  ในช่วงแรกๆของการปฏิบัติภาวนา มีหลายครั้งที่อาตมารู้สึกหลงทาง มองไม่เห็นหนทางข้างหน้าว่าจะต้องทำอะไรต่อไป แต่การได้จุดธูปเทียนและท่องบทสวดที่คุ้นเคย กลับทำให้อาตมามีที่พึ่งพิง นี่ไม่ใช่การปลอบใจตัวเองอย่างเลื่อนลอย แต่เป็นการเตือนให้นึกถึงเวลาที่ดีๆ และเตือนให้เพียรปฏิบัติต่อไปโดยไม่ย่อท้อ เมื่อนึกถึงกุศลกรรมที่เคยได้รับจากการปฏิบัติภาวนา เพียงได้กลิ่นธูปจากสถานที่ที่เคยปฏิบัติธรรม หรือจากวัดที่เราชื่นชอบ ก็สามารถพาใจเรากลับไปที่ที่เกิดกุศลจิตนั่นได้อีกครั้ง นี่คือตัวอย่างของสิ่งที่เราสามารถทำได้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น และนี่คือการถือเอาพระสงฆ์เป็นสรณะ อาตมาขอเสนอธรรมะนี้เพื่อการเรียนรู้และพิจารณา อาจารย์กัลยาโณ ติดตามคำสอนเพิ่มเติมที่แปลเป็นไทยแล้วได้ที่นี่: www.openthesky.co.uk/thai Comments are closed.
|